امروز ایمیل اگاه سازی یه نظر برای این پستم برام اومد تحصیل اینده کنکور و سرگذشت تحصیل ، من توی این پست یه مشورت خواسته بودم برای ادامه تحصیل در اسفند ۹۲ که به خاطر ترس از ریاضیات نرفتم و همینطور میگفتم زمان رو از دست دادم ، من همیشه افسوس زمان رو میخوردم و مینداختم تقصیر بقیه که کمکم نکردم ولی توی این یه مورد خریت از خودم بود ۱ سال و ۶ ماه رو الکی اینجا از دست دادم شاید اگه وارد درس میشدم الان ۱٫۶ سال جلو بودم ولی شاید هم چیزای دیگه رو از دست میدادم شایدم نه ، شاید باعث میشد با انگیزه بیشتر و بهتری زندگی کنم با ادمای جدید اشنا بشم و درسم زندگیم رو بهتر کنه
حالا نمیدونم چیکار کنم ، زمان میگذره و برای شروع دوباره دیرتر میشه ، و من دوباره با سردرگمی بیشتر خودم رو در برابر زمان از دست رفته و اینده مبهم و ارزوهای دست نیافته میبینم